Català /// Castellano /// English
logo Antic Teatre
[www.anticteatre.com]   [ MAPA ]  [ anticteatre@anticteatre.com ]  [ AdriAntic - RESIDÈNCIES ]  [ MAGAZINE]

[VIDEOS Antic] [Fitxa tècnica] [Festival Antic Goes Electric Vol III]  [Festival Antic Horror Picture Show ]  [Recursos]

[Blog Teatron]  [Archive]


QUI SOM /// QUIENES SOMOS /// ABOUT US →

CONVOCATÒRIES /// CONVOCATORIAS /// CALLS →

 NOTICIES  NOTICIAS  NEWS

REVISTA Antic Teatre nº3  Gener a Juny  2011    (64 pàgines)  Llegir /// Leer Online →

MAGAZINE  Antic Teatre nº3  January  to June  2011    (64 pages)  Read Online →



Descarregar Arxiu PDF 30Mb

cia. BRASUCATA ES
VIVIANE CALVITTI – SUSANA GOULART – IVA HORVAT
“pruscuvitch” - noves dramatúrgies
vídeo de residència artística 28/11/2010

ESTRENA  A  ANTIC TEATRE

12, 13, 14 de maig a les 21h
15 de maig a les 20h



L'impulsor de la revolució islandesa, HÖRDUR TORFASON,
envia un missatge de suport als espanyols.


El impulsor de la revolución islandesa, HÖRDUR TORFASON,
manda un mensaje de apoyo a los españoles.





AVUI:::HOY::TODAY

dia 22 de maig, dia d'eleccions

EXPERIÈNCIA HOPE


Projecte Internacional d'Art HOPE – Barcelona, Berlin, Sofia

Performance 5 hores: 12h a 17h

a cada cantonada de Antic Teatre



“...Ahora sé, ahora comprendo. En estos tiempos – da igual si actuamos o escribimos – lo importante no son las palabras, no es el brillo, no es aquello con lo que soñamos, sino saber resistir. Tenemos que saber llevar nuestra cruz y tener fe. Yo tengo fe y no siento tanto el dolor, y cuando pienso en mi vocación, no le temo a la vida...”
(“La Gaviota”, Antón Chéjov)

Querido/a espectador/a,
Muchas gracias por acercarte hoy al Antic Teatre para compartir esta experiencia con todos/as nosotros/as.

¿Quiénes somos? Somos artistas de distintos ámbitos y lo que hacemos hoy aquí es ofrecer nuestra personal reflexión sobre qué representa ser artista en Barcelona en el siglo XXI.

Hoy, día 22 de mayo, día de elecciones, nosotros/as elegimos dedicarle más tiempo y más espacio al Arte. Por esto la acción-performance que planteamos es de larga duración (5 horas) y ocupa los diferentes espacios de la infraestructura de Antic Teatre. Y nuestra esperanza la depositamos en ti. Nos hemos ido preguntando una y otra vez a lo largo del proceso: “¿Dónde está nuestra esperanza hoy?” Creemos que hoy en día la esperanza está en el eterno ahora, en cualquier situación y acción. Es dentro de cada individuo, en la relación con los demás y el entorno. La esperanza es un cambio en la percepción del espacio y de las relaciones. La esperanza permite que se produzca el cambio, por pequeño que sea. Un signo esperanzador altera la situación: entre tú y yo, entre tu, yo y nuestro entorno y en ese momento nos cambia a los dos.

Puedes moverte libremente por todo el espacio, ocupar cualquier asiento vacío que encuentres, acercarte a los/las artistas, observar, reflexionar, escribir, comer, beber... crear tu propia experiencia...ser uno más.

més info baix
mas info bajo

more info down

Vicens Mayans / Cia. Lalupe
"EL HOMBRE QUE DANZABA..." - Nous Llenguatges del Cos /Dramatúrgies

ESTRENA  A  ANTIC TEATRE

26, 27, 28 de maig a les 21h
29 de maig a les 20h


 MAIG 2011  MAYO 2011  MAY 2011

★ 30 Abril i 1 Maig   30 Abril y 1 Mayo   30th of April and 1st of May ★

ARIADNA ESTALELLA ALBA

“Condició per a (x) cossos”

nous llenguatges del cos
nuevos lenguajes del cuerpo
new body languages

Work in progress

HORARIS ESPECTACLE
DISSABTE: 21:00 H
DIUMENGE: 20:00 H
4€

HORARIOS ESPECTACULO
SABADO: 21:00 H
DOMINGO: 20:00 H
4€

SCHEDULES SHOW
SATURDAY: 21:00 H
SUNDAY: 20:00 H
4€

reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com




Idea i direcció: Ariadna Estalella Alba
Moviment: Mireia de Querol, Cristina Nuñez, Federica Porello
Concepte gràfic: Ariadna Serrahima
Fotografia: Carla Tramulles
Concepte d’il·luminació: Ariadna Estalella
Disseny d’il·luminació: Eduard Bolinches
Co-producció: Antic Teatre / AdriAntic, Barcelona

Amb el suport de: “3 processos de creació 2010” de la Porta, Barcelona,
La Caldera Residències 2010, Barcelona,
Beques per a la recerca i la creació del CoNCA 2010


ariadnainprogress.wordpress.com →

Estudi de la fisicitat i de la presència confinada a una lentitud sostinguda que obliga a un exercici constant de compensació de la caiguda i d’anàlisi del desequilibri.

Ariadna Estalella Alba, formada en dansa a Barcelona i posteriorment a Amsterdam. Actualment desenvolupa el seu treball com a creadora escènica i estudia a la Facultat de Belles Arts de la Universitat de Barcelona. El seu treball artístic inclou projectes escènics i audiovisuals.

El 2007 rep el “Premi a la interpretació més destacada” del XII Masdanza Festival Internacional de Dansa de Gran Canàries amb la peça Interrupted, de Pierre-Yves Diacon. Entre 2007 i 2009 crea els següents treballs: Y ahora nos preguntamos juntos, Blind Steps And Wet Fingers, Opaline, Solo para Moqueta Roja i Eva no comió la manzana. També ha treballat com a intèrpret i com a assistent de direcció en diverses peces d'altres creadors emergents. Actualment treballa en el projecte “Condició per a (x) cossos”.

Estudio de la fisicidad y de la presencia confinada a una lentitud sostenida que obliga a un ejercicio constante de compensación de la caída y de analisis del desequilibrio.

Formada en danza en Barcelona y posteriormente en Amsterdam. Actualmente desarrolla su trabajo como creadora escéncia y estudia en la Facultat de Bellas Artes de la Universidad de Barcelona. Su trabajo artístico incluye proyectos escénicos y audiovisuales.

El 2007 recibe el “Premio a la interpretación más destacada del 12Masdanza Festival Internacional de Danza de Gran Canaria” con la pieza Interrupted, de Pierre-Yves Diacon. Entre 2007 y 2009 crea los siguientes trabajos: Y ahora nos preguntamos juntos, Blind Steps And Wet Fingers, Opaline, Solo para Moqueta Roja y Eva no comió la manzana. También ha trabajado como interprete y como asistente de dirección en diversas piezas de otros creadores emergentes. Actualmente trabaja en el proyecto Condición para (x) cuerpos.

Study of the movement and of the presence confined to a sustained slowness that forces to a constant exercise of compensation of the fall and of the analysis of the imbalance.

She studied dance in Barcelona and later on in Amsterdam. At present she develops her artistic work at the same time she studies at the Fine Arts Barcelona University. Her artistic work includes performing arts projects and video works.

In 2007, she received an outstanding award while performing Interrupted by Pierre-Yves Diacon during the 12 Masdanza International Dance Festival in the Gran Canaries. Between 2007 and 2009, she developed the following works: Y ahora nos preguntamos juntos (And now we ask together), Blind Steps and Wet Fingers, Opaline, A Solo on a Red Carpet and Eve Did Not Eat the Apple. Furthermore, she has worked as a performer and as a director’s assistant for several young artists’ pieces. Currently, she develops the project Condition for (x) Bodies.


★ 2 de Maig  2 de Mayo   2nd of May ★

LUCÍA EGAÑA ROJAS

“Mi sexualidad es una creación artística”

Documental sobre post-pornografia a Barcelona

Documental sobre post-pornografía en Barcelona

Documentary about postpornography in Barcelona

durada: 46 min.

HORARIS ESPECTACLE
DILLUNS: 21:00 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
LUNES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
MONDAY: 21:00 H
free



reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com




Realització: Lucía Egaña Rojas
Càmera (entrevistes): David Batlle, Lucía Egaña
Estructura i muntatge: Lucía Egaña Rojas
So: Thomas Renaud
Música: Brian Suárez (Gater), Odil Bright, Andy Clark, Diana J. Torres

lucysombra.org

El post-porno, que va sorgir als anys 90 de la mà d'Annie Sprinkle com a resposta a la pornografia dominant i a la seva representació incompleta i utilitària de la sexualitat de la dona, es ve desenvolupant amb intensitat des de l'any 2000 a Barcelona.
El documental "La meva sexualitat és una creació artística" dóna veu a persones i col·lectius que treballen i creen el post-porno actualment en aquesta ciutat. A partir de set entrevistes es realitza un recorregut que pretén desvetllar les causes, motivacions i peculiaritats d'aquesta escena, on la recerca per construir altres formes de representació de la sexualitat es poden veure reflectides en un resultat on art i activisme polític són impossibles de separar.
"La meva sexualitat és una creació artística" és un documental que funciona com a cartografia il·lustrada amb vídeos post-porno Do It Yourself, documentació de performances i intervencions en l'espai públic.

Lucía Egaña Rojas (xilena, 1979) viu a Barcelona. Va estudiar Belles Arts a la Universitat Catòlica de Xile, Estètica a la Universitat Diego Portals, un Màster en Documental Creatiu a la Universitat Autònoma de Barcelona, on actualment cursa un Doctorat en Comunicació Audiovisual. Artista visual, realitza instal·lacions, performance, vídeo y collage. Els seus treballs poden catalogar-se com art de col·laboració, residual, social. És blogger (www.blog.lucysombra.org) i com VJ (TrashMixer) on treballa amb escombraries electròniques, imatges rebutjades, escombraries tecnològiques i culturals. És membre fundadora del col·lectiu minipimer.tv, laboratori d'experimentació amb vídeo en temps real, streaming, intel·ligències col·lectives i altres tecnologies lliures. Un altre vessant important del seu treball gira al voltant de la pornografia, la post-pornografia i la sexualitat humana. El seu últim treball "La meva sexualitat és una creació artística" és un documental sobre l'escena post-porno a Barcelona.

La post-pornografía surgió en los 90 de la mano de Annie Sprinkle como respuesta a la pornografía dominante y a su representación incompleta y utilitaria de la sexualidad de la mujer, se viene desarrollando con intensidad desde el año 2000 en Barcelona.

El documental "Mi sexualidad es una creación artística" da voz a las personas y colectivos que trabajan y crean el post-porno actualmente en esta ciudad. A partir de siete entrevistas se realiza un recorrido que pretende desvelar las causas, motivaciones y peculiaridades de esta escena, donde la búsqueda por construir otras formas de representación de la sexualidad se visibiliza en un resultado donde arte y activismo político son imposibles de separar. "Mi sexualidad es una creación artística" es un documental que funciona como cartografía ilustrada con vídeos post-porno Do It Yourself, documentación de performances e intervenciones en el espacio público.

Lucía Egaña Rojas (chilena, 1979) vive en Barcelona. Estudió Bellas Artes en la Universidad Católica de Chile, Estética en la Universidad Diego Portales, un Máster en Documental Creativo en la Universidad Autónoma de Barcelona, donde actualmente cursa un Doctorado en Comunicación Audiovisual. Artista visual, realiza instalaciones, performance, video y collage. Sus trabajos pueden catalogarse como arte de colaboración, residual, social. Es blogger (www.blog.lucysombra.org) y como VJ (video-jockey) trabaja con basura electrónica, imágenes desechadas, basura tecnológica y cultural.
Es miembro fundadora del colectivo minipimer.tv, laboratorio de experimentación con vídeo en tiempo real, streaming, inteligencias colectivas y otras tecnologías libres. Otra vertiente importante de su trabajo gira en torno a la pornografía, la post-pornografía y la sexualidad humana. Su último trabajo, "Mi sexualidad es una creación artística" es un documental acerca de la escena post-porno en Barcelona.

Postporn was born in the 90’s with Annie Sprinkle as a response to conventional pornography and its incomplete and utilitarian representation of women sexuality. Postporn is taking an important place in Barcelona from 2000.

The documentary “My sexuality is an art creation” talks about persons and collectives who are actually working and creating postporn in this city. Based on 7 interviews the documentary tells the causes, motivations and peculiarities of this scene where the discovery and the search for new forms of sexuality representation go visible in a result: art and politic activism can’t be separated. “My sexuality is an art creation” works as an illustrated cartography of DIY postporn videos, performances documentation and public space interventions.

Lucía Egaña Rojas (Chilean, 1979) lives in Barcelona. She studied Fine Arts, Aesthetics and Documentary in Chile and Spain. Visual artist, she does installations, performances, video and collage. Her work can be defined as collaborative, residual and social. She has a blog with her writings (www.blog.lucysombra.org). As a VJ (Vj TrashMixer) Lucía works with electronic trash, wasted footage, technological and cultural residues. She's a founding member of minipimer.tv, a collective and laboratory of real time video, streaming and free technologies. Pornography, postpornography and human sexuality are also important topics on her work. Her last project, "My sexuality is an Art Creation", is a documentary film about the postporn scene in Barcelona.


★ 5 - 8 de Maig   5 - 8 de Mayo    5th - 8th of May ★

LRM PERFORMANCE

“Cog 20_11”

cos i noves tecnologies
cuerpo y nuevas tecnologías
body and new technologies

HORARIS ESPECTACLE
DIJOUS, DIVENDRES I DISSABTE: 21:00 H
DIUMENGE: 20:00 H
10€/ socis 8€

HORARIOS ESPECTACULO
JUEVES, VIERNES Y SABADO: 21:00 H
DOMINGO: 20:00 H
10€/socios 8€

SCHEDULES SHOW
THURSDAY, FRIDAY, SATURDAY: 21:00 H
SUNDAY: 20:00 H
10€/members 8€



reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com




Autors: Berta Delgado / David Aladro-Vico
Intèrprets:
Berta Delgado Gràfica digital / Video / Projeccions / Pintura / Performance / petita percussió
David Aladro-Vico Electroacústica / petita percussió / Il.luminació / Projeccions / Performance
Virginia Febrer Dansa, performance, pròtesis
Marisa de Laiglesia Performance i coordinació escènica

LRM-info.com

http://vimeo.com/channels/lrm

Cog 20_11 és una versió nova de l'obra Cogwheel de LRM Performance, un palimpsest interdisciplinari que es desenvolupada en forma de continu temporal creat per David Aladro-Vico i Berta Delgado. Cog 20_10 consisteix en una seqüència d'escenes abstractes sobre els conceptes de màquina, desgast, ciutat, organisme i naturalesa.

LRM Performance: creat per David Aladro-Vico i Berta Delgado, busca trencar barreres entre disciplines artístiques amb la visió de nous resultats del seu treball conjunt.

Integrants: David Aladro-Vico, Compositor i performer, Em vaig llicenciar en Composició a Madrid i DEA en Creativitat de la UAM, he estrenat composicions en auditoris d'Espanya i l'estranger. Treball per igual creació de so, visual i acció.

Berta Delgado, Artista Plàstica i performer, Sóc llicenciada en Belles Arts, amb obra plàstica exposada a Espanya i l'estranger. M'he format també en teatre i escenografia, he treballat a Madrid i Moscou. Ocupació tècniques plàstiques tradicionals i digitals i disseny vestuari i pròtesis.

Virginia Febrero, Ballarina i performer, Em vaig llicenciar en Educació Física a l'INEF i en aquest moment realitzar el Grau de Dansa de la UEM. Vaig iniciar la meva carrera com a ballarina professional a Osaka, Japó. En LRM treball performance, moviment i dinàmica corporal.

Marisa de Laiglesia, Performer i coordinadora, Sóc llicenciada en Belles Arts per la UCM, tinc un Màster en Escenografia de la TAI, he treballat amb Andrea D 'odor, Quarta Paret i Javier Yagüe, entre altres. En LRM treball com a performer i coordinadora escènica.

Cog 20_11 es una versión nueva de la obra Cogwheel de LRM Performance, un palimpsesto interdisciplinar que se desarrollada en forma de continuo temporal creado por David Aladro-Vico y Berta Delgado. Cog 20_10 consiste en una secuencia de escenas abstractas sobre los conceptos de máquina, desgaste, ciudad, organismo y naturaleza.

LRM Performance: creado por David Aladro-Vico y Berta Delgado, busca romper barreras entre disciplinas artísticas con la visión de nuevos resultados de su trabajo conjunto. Integrantes: David Aladro-Vico, Compositor y performer, Me licencié en Composición en Madrid y DEA en Creatividad de la UAM, he estrenado composiciones en auditorios de España y el extranjero. Trabajo por igual creación de sonido, visual y acción.

Berta Delgado, Artista Plástica y performer, Soy licenciada en Bellas Artes, con obra plástica expuesta en España y el extranjero. Me he formado también en teatro y escenografía, he trabajado en Madrid y Moscú. Empleo técnicas plásticas tradicionales y digitales y diseño vestuario y prótesis.

Virginia Febrero, Bailarina y performer, Me licencié en Educación Física en el INEF y en este momento realizo el Grado de Danza de la UEM. Inicié mi carrera como bailarina profesional en Osaka, Japón. En LRM trabajo performance, movimiento y dinámica corporal.

Marisa de Laiglesia, Performer y coordinadora, Soy licenciada en Bellas Artes por la UCM, tengo un Master en Escenografía de la TAI, he trabajado con Andrea D' Odorico, Cuarta Pared y Javier Yagüe, entre otros. En LRM trabajo como performer y coordinadora escénica.

Cog 20_11 is a new production, Cogwheel, is conceptually based on the contrast between Machine/ Nature, the Body and the City, in a non-narrative guise.

LRM Performance Formed in 2003 by composer David Aladro-Vico and plastic artist Berta Delgado with a totally interdisciplinary approach by blending contemporary Plastic Art, Music and Dance.

Members:
David Aladro-Vico, composer, I studied in Madrid and Amsterdam; at LRM I perform and create sound and visual aspects and movements

Berta Delgado, artist, I studied Fine Arts in Madrid at UCM. I exhibited my work in Spain and other parts of Europe. I was formed in theatre and scenography design. At LRM I perform and create visual aspects and sound and movements

Virginia Febrero, dancer, I studied at UCM, B.A Educación Física (INEF). I began my professional career in Osaka, Japan. At LRM, I perform movements in accordance to sound and visual aspects

Marisa Laiglesia, performer, I studied Fine Arts in Madrid at UCM. I worked with Andrea D´Odorico, Miguel Narros, Cuarta Pared Theatre and Javier Yagüe. Working with LRM, I perform visual aspects in accordance to movements and music.


★ 9 i 23 de Maig   9 y 23 de Mayo    9 and 23 of May ★

FLUX CLUB

El nou club de vídeo de Barcelona

HORARIS ESPECTACLE
DILLUNS: 21:00 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
LUNES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
MONDAY: 21:00 H
free




Organitzat per HABITUAL VIDEO TEAM

fluxfestival.org

Segona temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, amb una periodicitat quinzenal i amb la màxima flexibilitat, pretenem que reflecteixi la vitalitat del vídeo de creació de la nostra ciutat. Es tracta d’una extensió del Festival de vídeo d’autor FLUX, amb sessions obertes a tot el que està passant en el camp del vídeo a Barcelona, que complementen el festival des del punt de vista dels seus continguts i que estenen el seu període d’acció més enllà dels dies estrictament dedicats al festival.


La intenció és poder acollir tot tipus de sessions: projeccions, videoperformances i col·loquis que ofereixin al públic la possibilitat del contacte directe amb els videocreadors. Tant poden ser sessions monogràfiques d'autors reconeguts com sessions temàtiques, sessions col·lectives dedicades a autors emergents, a la presentació de treballs d’estudiants, o centrades en la videopoesia o la videodansa...


FLUX CLUB és un espai de difusió del vídeo de creació a la ciutat de Barcelona.

Segunda temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, con una periodicidad quincenal y con la máxima flexibilidad, pretendemos que refleje la vitalidad del vídeo de creación de nuestra ciudad. Se trata de una extensión del Festival de vídeo d’autor FLUX, con sesiones abiertas a todo lo que está pasando en el campo del vídeo en Barcelona, que complementan el festival desde el punto de vista de sus contenidos y que extienden su período de acción más allá de los días estrictamente dedicados al festival.

La intención es poder acoger todo tipo de sesiones: proyecciones, videoperformances y coloquios que ofrezcan al público la posibilidad del contacto directo con los videocreadores. Tanto pueden ser sesiones monográficas de autores reconocidos como sesiones temáticas, sesiones colectivas dedicadas a autores emergentes, a la presentación de trabajos de estudiantes, o centradas en la videopoesía o la videodanza...

FLUX CLUBes un espacio de difusión del vídeo de creación en la ciudad de Barcelona.


FLUX CLUB second season, a fortnightly video club where, with maximum flexibility, the vitality of video creation of our city can be reflected. This is an extension of the FLUX Video Auteur Festival, with sessions open to all that's happening nowadays in the video field in Barcelona, which complement the festival from the point of view of its contents and spread their sphere of influence further than the few days dedicated to the festival.

Our intention is to include all kinds of sessions: projections, video performances and discussions which offer direct contact with the video creators. Everything from monographic sessions of well known authors; thematic, collective sessions dedicated to up and coming authors; the presentation of works made by students; those focused on video poetry or video dance, and so on.

FLUX CLUB is a space for dissemination of video art in the city of Barcelona.

sessió 5

dilluns 9 maig 2011_21h
entrada gratuïta


VÍDEO EXPERIMENTAL: ESTUDIANTS CAV UB
Projecció + col·loqui

Dins dels estudis de Comunicació Audiovisual de la Universitat de Barcelona, en el marc de l’assignatura “Producció i Realització Audiovisual II” impartida pel professor Antoni Mercader, els estudiants fan tres treballs: un documental, un interactiu i un vídeo experimental.

En aquesta sessió de FLUX CLUB, veurem una selecció de 22 obres de vídeo experimental elaborades pels estudiants, comissariada pels alumnes Anna García Cuartero, Pablo de Val, Natalia Casal, Aurora Galán, M. Carmen Hernández i Raúl Almendros.

Antoni Mercader i membres de la comissió conduiran el col·loqui de la sessió.

presentación

Els estudiants del darrer any de Comunicació Audiovisual de la Universitat de Barcelona presentem una mostra dels curts experimentals que hem realitzat al llarg d'aquest curs 2010-2011.

Els joves realitzadors us exposem un collage de sensacions visuals i sonores que acosta les nostres inquietuds i la nostra forma de mirar, entendre i projectar diferents realitats als espectadors. En definitiva, us ensenyem una iniciació al videoart que intenta arribar a un públic el més divers possible.

http://www.ub.edu/fprofessorat/guia_grau_cav/ →

IRENE PORRAS
Escalera
2011_2:52 min




KARINA SÁNCHEZ
Ensoñaciones
2011_3:37 min

FRANCESC BOSCH
Arte líquido
2011_2:46 min

ELISA GARCÍA
Jagacorp
2011_3 min_fragment

BEATRIZ SÁNCHEZ
El hombre es el mal de su propia desgracia
2011_3:22 min



ANNA RODRÍGUEZ
Colors
2011_2:15 min


DAVID MATEO
Silencis
2011_3 min_fragment

CRISTINA MASÓ
Experimental
2011_3:21 min

BÁRBARA SÁNCHEZ i NÉSTOR MORENO
Poema
2011_1:50 min


JOAN TORRES
Nightfeel
2011_2:50 min_fragment

JUDIT MÉNDEZ
Colors en dansa
2011_3 min


AMANDA SÁNCHEZ
Barcelona Rider
2011_5:05 min

VÍCTOR DE VEGA
2084
2011_4:15 min

AURORA GALÁN
Lluminàries
2011_2:04 min

RAÚL ALMENDROS
TID
2011_2:03 min

MARI CARMEN HERNÁNDEZ
American Pie
2011_2:05 min

REGINA ROBERT
Paranoid
2011_1:51 min

SHELLEY HUNT
Ruido
2011_2:30 min_fragment

PABLO DE VAL
Gin Tonic
2011_2:10 min

ANNA GARCÍA CUARTERO
De pasos
2011_3:53 min

GEMMA CULLELL
Ikaros
2011_2:59 min

NATALIA CASAL
Subjetivo
2011_2:37 min


david 3


★ 10 de Maig   10 de Mayo    10 of May ★

URBANOSCOPIO

“mostra de cinema i ciutat/// IV sessió”
Pel·lícula: Bogotá Change – Cities on Speed Series


Projecció de Documental
Proyección de Documental
Documentary film screening

durada: 90 min.

HORARIS ESPECTACLE
DIMARTS: 21:00 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
MARTES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
TUESDAY: 21:00 H
free






Pel·lícula: Bogotá Change – Cities on Speed Series
Director: Andreas Mol Dalsgaard
País: Dinamarca
Any: 2009
Duració: 58 minuts
Convidat: José Salazar Ferro
Agraïments: Danish Film Institute / Ambaixada de Dinamarca a Espanya


ojoconico.org

URBANOSCOPIO es una mostra de documentals en format audiovisual sobre els processos d’urbanització i transformació de la ciutat contemporània, fomentant-hi el debat i el diàleg entre els assistents. Un certamen obert tant al públic general com a professionals involucrats en aquests processos. La mostra es presenta com un viatge que aterra en diferents punts del globus per observar tant casos únics de confecció d’una ciutat com tipologies que es repeteixen de manera quasi exacta en contextos molt diversos, convertint-se en lliçons pràctiques d’urbanisme que ensenyen tant èxits com fracassos, i generen el debat al voltant de la manera en que habitem les ciutats i per tant com ocupem el planeta.

BOGOTÀ CHANGE, dirigida per Andreas Møl Dalsgaard, visita Bogotà considerant els mètodes poc ortodoxos de dos carismàtics alcaldes – Antanas Mockus i Enrique Peñalosa – els qui, en menys d'una dècada, van convertir una ciutat corrupta amb l'index d'assassinats més alt del món en una pacífica metròpolis model.

Ojo cónico
és una organització independent que col·labora puntualment amb diferents institucions elaborant diversos programes i mostres. Durant l'any 2011 seguirem col·laborant amb l'antic teatre, institució que ens va veure néixer, programant Urbanoscopio, la mostra de cinema i ciutat que va començar a finals de 2010, al mateix temps que col·laborarem amb altres institucions com el Col·legi d'Arquitectes desenvolupant més projectes.

URBANOSCOPIO es una muestra de documentales en formato audiovisual sobre los procesos de urbanización y transformación de la ciudad contemporánea, fomentando el debate y el diálogo entre los asistentes. Un certamen abierto tanto al público general como profesionales involucrados en estos procesos. La muestra se presenta como un viaje que aterriza en diferentes puntos del globo para observar tanto casos únicos de confección de una ciudad como tipologías que se repiten de manera casi exacta en contextos muy diversos, convirtiéndose en lecciones prácticas de urbanismo que enseñan tanto éxitos como fracasos, y generan el debate alrededor de la manera en que habitamos las ciudades y por lo tanto cómo ocupamos el planeta.

BOGOTÁ CHANGE, dirigida por Andreas Møl Dalsgaard, visita Bogotá considerando los métodos poco ortodoxos de dos carismáticos alcaldes – Antanas Mockus y Enrique Peñalosa – quienes, en menos de una década, convirtieron una ciudad corrupta con el indice de asesinatos más alto del mundo en una pacífica metrópolis modelo.

Ojo cónico es una organización independiente que colabora puntualmente con diferentes instituciones elaborando diversos programas y muestras. Durante el año 2011 seguiremos colaborando con l'antic teatre, institución que nos vió nacer, programando Urbanoscopio, la muestra de cine y ciudad que comenzó a finales de 2010, al tiempo que colaboraremos con otras instituciones como el Colegio de Arquitectos desarrollando más proyectos.

URBANOSCOPIO is a documentary film festival portraying diverse urban phenomena and transformation processes, aiming at inciting public debate and discussion on these issues. A festival open to both the general public as well as the professionals involved in these processes. The festival presents itself as a journey landing on different spots on the plante to observe both unique examples of city building as well tipologies that are repeated very similarly on very different contexts, turning into practical lessons of urban planning portraying both successes and failures, generating the debate on the way we inhabit the cities and therefore how do we dwell on the planet.

BOGOTÁ CHANGE, directed by Andreas Møl Dalsgaard, visits Bogotá and considers the unorthodox methods of two charismatic mayors - Antanas Mockus and Enrique Peñalosa - who, in less than a decade, turned a corrupt city with the world's highest murder rate into a peaceful model metropolis.

Ojo cónico is an independent organization collaborating with different institutions developing different programmes and festivals. In 2011, we will continue collaborating with l'antic teatre, the institution that allowed us to begin, with Urbanoscopio, the cinema and city festival that started at the end of 2010, while we will collaborate with other institutions such as Colegio de Arquitectos developing more projects.


★ 12-15 de Maig   12-15 de Mayo   12-15 of May ★

BRASUCATA ES
Viviane Calvitti – Susana Goulart – Iva Horvat

“Pruscuvitch”

noves dramatúrgies
nuevas dramaturgias
new drama

ESTRENA

HORARIS ESPECTACLE
DIJOUS, DIVENDRES I DISSABTE: 21:00 H
DIUMENGE: 20:00 H
10€/ socis 8€

HORARIOS ESPECTACULO
JUEVES, VIERNES Y SABADO: 21:00 H
DOMINGO: 20:00 H
10€/socios 8€

SCHEDULES SHOW
THURSDAY, FRIDAY, SATURDAY: 21:00 H
SUNDAY: 20:00 H
10€/members 8€



reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com






Creació i Direcció: Viviane Calvitti – Susana Goulart – Iva Horvat
Intèrprets: Viviane Calvitti e Susana Goulart
Música e Video: Lina Bautista
Iluminació: Ramon Rey
Grabació video: Guillem Puig
Vestuari: El Armario de la Su

Col-laboradors (gent especial): Montse Colomé, Carles Mallol, Semolinika Tomic, Joan Segura, Lola Angeles, Gabi Isern Macias, Pere Bohigas, Pepe Gomez, Flávia Onofre, Marta Villaplana, Bebeto Cidra, Glòria Bohigas, Aleix Cuaresma, Gustavo Pacheco, Fernando Guimaraes, Torre Amat.Sarrià

Co producció: Antic Teatre Espai de Creació, Barcelona

Col-labora: La Caldera, centre de creació de dansa i arts escènicas, Barcelona


Tot comença d’una trovada casual. Parlem, i ens adonem de que compartim experiències semblants; més de vingt anys fora del nostre país ens ha portat a tenir sensacións de no ser totalment d’aquí i ja no ser més d’allà. Entremig hi ha un espai i l’hi diem “fisura”. Hem emprès el viatge per les fissures dels records, del nostre cos, emocións i paraules i n’hem fet d’ell un lloc on el vulnerable i l’incomplet es transformen en força escènica. No parlem d’una crisis d’identitat però sí d’una confusió que produeix “l’ADICA” (acumulació de informació cultural adquirida) que ens ha canviat i enriquit. Ara l’important no és la diferència que hi ha entre dos identitats, ni tan sols las fissures. L’important és percebre aquesta nova identitat com un tot i continuar vivint i somniant; i somniant pots ser a dos llocs alhora. “Entre2” és un antihomenatge, una retrospectiva personal i artística.

Susana Goulart, artista polifacètica. He nascut al Brasil i visc a Barcelona fa 20 anys. He treballat en diversos projectes creatius i espectacles trepitjant molts escenaris arreu del mon, actuant per a diferents companyes dins i fora de Barcelona.

Viviane Calvitti, he nascut al Brasil i visc a Barcelona fa 20 anys. He treballat en diversos projectes creatius i espectacles entre Brasil i Catalunya col-laborant amb moltes Cias i trepitjant molts escenaris.

Iva Horvat, ballarina, coreògrafa, directora i professora de dansa. He col-laborat amb diverses Cies i Teatres de Croàcia i Catalunya. Creaccións pròpias: “La Reina de las Nieves” i “Hazme Feliz” amb Sofía Ascencio, “Dérmico” amb Gustavo Lesgart, “Scordatura” per la Cia. Bebeto Cidra, “Terrorvissión per la Cia. La Lupe.

Todo empieza a partir de un encuentro casual. Hablamos, y nos damos cuenta de que compartimos experiencias parecidas; más de veinte años fuera de nuestro país nos ha llevado a tener la sensación de no ser totalmente de aquí y ya no ser más de allá. En medio hay un espacio, lo llamamos de “fisura”. Iniciamos el viaje por las fisuras de los recuerdos, de nuestro cuerpo, emociones y palabras y hemos hecho de él un lugar donde lo vulnerable y lo incompleto se transforman en fuerza escénica. No hablamos de crisis de identidad sino de confusión, que genera el “ADICA” (Acumulación de Información Cultural Adquirida) que nos ha cambiado y enriquecido. Ahora lo importante no es la diferencia entre dos identidades, ni tan sólo las fisuras; lo importante es percibir esta nueva identidad como un todo y seguir viviendo y soñando; y soñando puedes estar en dos lugares a la vez. “Entre2” es un antihomenaje, una retrospectiva personal y artística.

Susana Goulart, artista polifacética. He nacido en Brasil y vivo en Barcelona hace 20 años. He trabajado en varios proyectos creativos y espectáculos pisando muchos escenarios del mundo, actuando para distintas compañías dentro y fuera de Barcelona.

Viviane Calvitti, he nacido en Brasil y vivo en Barcelona hace 20 años. He trabajado en varios proyectos creativos y espectáculos entre Brasil y Catalunya colaborando con muchas compañías y pisando muchos escenarios..

Iva Horvat, bailarina, coreógrafa, directora y profesora de danza. He colaborado con diversas Cias y Teatros de Croacía y Cataluñya. Creaciones propias: “La Reina de las Nieves” y “Hazme Feliz” con Sofía Ascencio, “Dérmico” con Gustavo Lesgart, ”Scordatura” para la Cia. Bebeto Cidra, “Terrorvissión” para la Cia. La Lupe.

Everything started on one casual meeting where we have realized that we’ve shared similar experiences. Living more than twenty years out of our country brings us a feeling of not belonging completly here and no longer being part of there. This space we call “crack” and in this middle space we’ve started to construct journey through the cracks of memories, our body, emotions and words, and made it a place where the vulnerable and incomplete is transformed into strength. This is not an identity crisis, is a confusion produced by the “ADICA” (accumulation of cultural information acquired) that has changed and enriched us. Now the important thing is not the difference between two identities, it is what separates one place from another, or just cracks. It is important to perceive this new identity as a complete thing, and continue living and keep on dreaming; dreaming you can be in two places at once…”enter2” is a antihomenaje, a personal and artistic retrospective.

Susana Goulart, born in Brazil and living in Barcelona almost 20 years. I worked in several creative projects and shows, step on stages around the world playing for different companies in and outside Barcelona.

Viviane Calvitti, born in Brazil and living in Barcelona since 20 years. I worked in several creative projects and shows between Brazil and Catalonia collaborating with so many companies and step on so many stages.

Iva Horvat, danseur, choreographer, director and dance teacher. I collaborating with several companies from Croacia and Catalonia. Own creations: “La Reina de las Nieves” y “Hazme Feliz” with Sofía Ascencio, “Dérmico” with Gustavo Lesgart, “Scordattura” for Bebeto Cidra and “Terrorvission” for La Lupe.


★ 16 de Maig   16 de Mayo    16 of May ★

FLUX CLUB

El nou club de vídeo de Barcelona

HORARIS ESPECTACLE
DILLUNS: 21:00 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
LUNES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
MONDAY: 21:00 H
free




Organitzat per HABITUAL VIDEO TEAM

fluxfestival.org

Segona temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, amb una periodicitat quinzenal i amb la màxima flexibilitat, pretenem que reflecteixi la vitalitat del vídeo de creació de la nostra ciutat. Es tracta d’una extensió del Festival de vídeo d’autor FLUX, amb sessions obertes a tot el que està passant en el camp del vídeo a Barcelona, que complementen el festival des del punt de vista dels seus continguts i que estenen el seu període d’acció més enllà dels dies estrictament dedicats al festival.


La intenció és poder acollir tot tipus de sessions: projeccions, videoperformances i col·loquis que ofereixin al públic la possibilitat del contacte directe amb els videocreadors. Tant poden ser sessions monogràfiques d'autors reconeguts com sessions temàtiques, sessions col·lectives dedicades a autors emergents, a la presentació de treballs d’estudiants, o centrades en la videopoesia o la videodansa...


FLUX CLUB és un espai de difusió del vídeo de creació a la ciutat de Barcelona.

Segunda temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, con una periodicidad quincenal y con la máxima flexibilidad, pretendemos que refleje la vitalidad del vídeo de creación de nuestra ciudad. Se trata de una extensión del Festival de vídeo d’autor FLUX, con sesiones abiertas a todo lo que está pasando en el campo del vídeo en Barcelona, que complementan el festival desde el punto de vista de sus contenidos y que extienden su período de acción más allá de los días estrictamente dedicados al festival.

La intención es poder acoger todo tipo de sesiones: proyecciones, videoperformances y coloquios que ofrezcan al público la posibilidad del contacto directo con los videocreadores. Tanto pueden ser sesiones monográficas de autores reconocidos como sesiones temáticas, sesiones colectivas dedicadas a autores emergentes, a la presentación de trabajos de estudiantes, o centradas en la videopoesía o la videodanza...

FLUX CLUBes un espacio de difusión del vídeo de creación en la ciudad de Barcelona.


FLUX CLUB second season, a fortnightly video club where, with maximum flexibility, the vitality of video creation of our city can be reflected. This is an extension of the FLUX Video Auteur Festival, with sessions open to all that's happening nowadays in the video field in Barcelona, which complement the festival from the point of view of its contents and spread their sphere of influence further than the few days dedicated to the festival.

Our intention is to include all kinds of sessions: projections, video performances and discussions which offer direct contact with the video creators. Everything from monographic sessions of well known authors; thematic, collective sessions dedicated to up and coming authors; the presentation of works made by students; those focused on video poetry or video dance, and so on.

FLUX CLUB is a space for dissemination of video art in the city of Barcelona.

sessió 6

dilluns 16 maig 2011_21h
entrada gratuïta


PAPERGLUEnSCOTCH
Projecció + col·loqui

PAPERGLUEnSCOTCH es un colectivo de artistas de calle que trabajan en espacios públicos desde 2008, con la intención de apropiarse poéticamente de nuevo del espacio público, cada vez menos público y cada vez más controlado. Un equipo de artistas autodidactas de distintas disciplinas: teatro, dibujo y audiovisuales, que se unen para crear, inventar y protestar. Artistas que no esperan que se les abran las puertas de teatros o museos y que llevan su arte donde no hay puertas… la calle.

PAPERGLUEnSCOTCH, que quiere decir cola y cinta adhesiva, se llama así por el primer reto que nos pusimos a iniciar el colectivo: crear arte con poco más de lo que lleva un niño en su plumier, sin trampas pero con cartón.

El equipo permanente está constituído por artistas más o menos anónimos y de muchos rincones del mundo, con los apodos Gonda, Lili, Juju, LoopLoop y Maus. El colectivo siempre busca renovarse e invita regularmente a artistas distintos para enriquecer la propuesta.

PAPERGLUEnSCOTCH es un proyecto callejero e interdisciplinar que tiene lugar en distintas ciudades europeas y se desarrolla a través de múltiples intervenciones de calle con una cámara oculta para contar una historia basada en cómics creados por el colectivo. El cómic sirve de storyboard para las performances, generando un encuentro entre una ficción y la realidad cotidiana de una ciudad que permite narrar una historia. El cómic, al situarse en la calle, toma múltiples formas: collages que se integran en la arquitectura de la ciudad, animaciones urbanas en stop motion, texto y teatro invisible.

Las performances no convocan un público sino que buscan sorprender a la gente en la calle o sutilmente poner en duda su cotidianidad. Se hacen a lo largo de varios días y ocurren en lugares distintos de una ciudad, dependiendo de la historia. La totalidad de estas intervenciones urbanas son grabadas por una cámara oculta durante un festival, una residencia artística o por libre, y posteriormente son proyectadas, dando así una visibilidad a lo ocurrido. Si la esencia del trabajo está en el encuentro entre la proposición artística y la realidad de la ciudad, la grabación es un elemento indispensable del proyecto y se termina con su proyección como conclusión del trabajo realizado durante la estancia en una ciudad.

http://papergluenscotch.soup.io/ →

presentación

Para esta sesión del FLUX CLUB, el colectivo explicará las aventuras y desventuras de sus performances callejeras, preparadas en el último minuto, mal organizadas, más o menos improvisadas y grabadas con una cámara barata.

1. PAPERGLUEnSCTOCH EN GENERAL
Una introducción a las performances de calle del colectivo de los últimos dos años.

papergluenscotch in 10mns
2009_10min




2. UN TRABAJO IN SITU, BARCELONA
Intervenciones de calle realizadas en Barcelona.

Mi barrio
2010_6 min
The Mac
2010_4 min
Roadkills and shadows
2010_5 min
Serie de vídeos que tratan el tema de la prostitución.



3. TRABAJO EN FESTIVALES

La mecanista
2010_6 min
Realizado en el Festival de Calle de Ghent (Bélgica), cuenta la historia de una maquinista anacrónica.

La Eva-lución
2009_7 min
Realizado en el Festival de Mulhouse (Francia), muestra como Eva eva-luciona desde su punto de partida, el Jardín del Paraíso, al consumismo del siglo XXI.



david 3


★ 17 de Maig  17 de Mayo   17 of May ★

Mariona Sagarra i
Oriol Ponsatí-Murlà

“Veu expandida (Festival Barcelona Poesia 2011)”

poesia
poetry


HORARIS ESPECTACLE
DIMARTS: 19:30 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
MARTES: 19:30 H
gratis

SCHEDULES SHOW
TUESDAY: 19:30 H
free

reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com

 


Barcelona Poesia 2011 presenta Veu expandida, una sessió sobre els límits de la veu amb Mariona Sagarra i Oriol Ponsatí Murlà. Mariona Sagarra, des del món del cant, presentarà un viatge per la veu i les seves àmplies possibilitats. Oriol Ponsatí, per la seva banda, indagarà en la poesia fonètica i les expressions poètiques que van més enllà de les paraules i els significats establerts.

Barcelona Poesía 2011 presenta Voz expandida, una sesión sobre los límites de la voz con Mariona Sagarra y Oriol Ponsatí Murlà. Mariona Sagarra, desde el mundo del canto, presentará un viaje por la voz y sus amplias posibilidades. Oriol Ponsatí, por su parte, indagará en la poesía fonética y las expresiones poéticas que van más allá de las palabras y los significados establecidos.

Poetry Barcelona 2011 has Expanded Voice, a session on the limits of his voice and Oriol Mariona Ponsatí Murlo Sagarra. Mariona Sagar, from the world of singing, will present a journey through the voice and its great potential. Oriol Ponsatí, meanwhile, investigates the phonetic poetry and poetic expressions that go beyond words and meanings established.


★ 18 de Maig  18 de Mayo   18 of May ★

GRAN TEATRO AMARO

Concert

HORARIS ESPECTACLE
DIMECRES: 21:00 H
10€

HORARIOS ESPECTACULO
MIERCOLES: 21:00 H
10€

SCHEDULES SHOW
WEDNESDAY: 21:00 H
10€




Vocals, guitarres, banjo, compositor: Robert van der Tol
Contrabaix, serra musical, vocals: Mischa Kool
Mandolina, percussió, joguines, objectes, vocals: Gat
Tambors, marimba, piano: Panc Daalder
Bayan: Oleg Fateev

myspace.com/ilgranteatroamaro →

“... Desplegant un complet arsenal d’instruments: acordió, contrabaix, guitarres, banjo, mandolina, llaüt, serra musical, marimba, xilòfon, piano, percussions variades i tot tipus d’objectes... i ni un sol micròfon a l’escenari, ni tan sols per a la veu, tot a pèl i amb un so perfecte, sense que uns instruments tapin els altres... Un concert que es desenvolupa en dues parts, dos passis amb una breu pausa, com es feia abans...”

“... Gran Teatro Amaro recorre el temps i la distància amb una música que parteix de l’època d’entreguerres i reprèn la tradició europea que va truncar el nazisme, aquesta afortunada col·lisió dels aires canalles i cabareters procedents de l’evolució de folklores i músiques populars tradicionals amb les avantguardes artístiques i la música clàssica des d’una perspectiva totalment contemporània...”

“... Com un petit cabaret ambulant es presenta la troupe internacional i bohèmia del Gran Teatro Amaro... Com un tren exprés transeuropeu, un d’aquests trens d’abans que es desplaçaven lentament per les vies quan els viatges duraven el temps suficient com per gaudir del paisatge, un tren nocturn que passa per molts països buscant els seus racons més ocults i suggeridors, carrerons foscos i locals plens de fum...”

“... És un teatre i és amarg, com la vida...”

"… Desplegando un completo arsenal de instrumentos: acordeón, contrabajo, guitarras, banjo, mandolina, laúd, sierra musical, marimba, xilófono, piano, percusiones de toda índole y toda clase de objetos… Y ni un solo micrófono en el escenario, ni siquiera para la voz, todo a pelo y con un sonido perfecto, sin que unos instrumentos taparan a otros… Un concierto que se desarrolla en dos partes, dos pases con una breve pausa, como se hacía antiguamente…"

"… Gran Teatro Amaro recorre el tiempo y la distancia con una música que parte de la época de entreguerras y retoma la tradición europea que truncó el nazismo, esa afortunada colisión de los aires canallas y cabareteros procedentes de la evolución de folclores y músicas populares tradicionales con las vanguardias artísticas y la música clásica desde una perspectiva totalmente contemporánea…"

"… Como un pequeño cabaret ambulante se presenta la troupe internacional y bohemia del Gran Teatro Amaro… Como un tren expreso transeuropeo, uno de esos trenes de antaño que se desplazaban lentamente por las vías cuando los viajes duraban el tiempo suficiente como para disfrutar del paisaje, un tren nocturno que pasa por muchos países buscando sus rincones mas ocultos y sugerentes, callejones oscuros y locales llenos de humo…"

"... Es un teatro y es amargo, como la vida ..."

Gran Teatro Amaro crosses time and space with music start from the interwar era, taking up again a European tradition cuts short by Nazism. That propitious collision of riff raff and cabaret airs marked by the evolution of folklore and traditional popular music infused with avant-garde and classical touches from a totally contemporary perspective.

The international bohemian troupe Gran Teatro Amaro presents itself as a small travelling cabaret, as a Trans-European express, one of those old trains, chugging leisurely along the tracks, allowing oneself to savour the landscape. A night train passing through many countries, seeking the most hidden and suggestive corners, those obscure alleys and smoke filled dives.

Unfurling a complete arsenal of instruments: accordion, upright bass, guitars, banjo, mandolin, lute, musical saw, marimba, xylophone, piano, all kinds of percussion and every class of objects. Not one single microphone on stage, not even for voice. Bare-boned perfect sound, no instrument covering another one. A concert comprising two parts, two acts with a short intermission, as in the old days.

“… It’s a theatre and it’s bitter, as life..”


★ 19 de Maig  19 de Mayo   19 of May ★

PRIMAVERA SOUND AL   ANTIC TEATRE

Chinese Christmas Cards

Cut Your Hair

Concerts

HORARIS ESPECTACLE
DIJOUS: 21:00 H
gratüit

HORARIOS ESPECTACULO
JUEVES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
THURSDAY: 21:00 H
free


Como aperitivo a la programación central del Parc del Fòrum, San Miguel Primavera Sound als Bars nace de la mano de San Miguel como un nuevo complemento para Primavera a la Ciutat. Un total de 14 bandas nacionales presentarán su repertorio en bares y restaurantes del centro de Barcelona, un enclave poco habitual para escuchar música en directo. El acceso es gratuito.

Las invitaciones para el concierto de Interpol se podrán obtener de dos formas diferentes. Por un lado, a través de la fanpage de San Miguel en Facebook (200 invitaciones dobles) estando entre las 40 primeras personas (40 cada día durante 5 jornadas) que respondan correctamente a varias preguntas sobre Interpol. Por otro lado, mediante la acreditación de asistencia a un mínimo de dos o más conciertos de San Miguel Primavera Sound als Bars (200 invitaciones dobles). En cada local, los asistentes podrán solicitar un tarjetón al que se pondrá un sello para acreditar su asistencia y que tendrán que presentar en la puerta de la sala Apolo el mismo día de la actuación ;/script> . Solamente los 200 primeros podrán gozar del concierto privado de Interpol.

Para acceder al concierto de Interpol es imprescindible mostrar que se está en posesión de un abono para San Miguel Primavera Sound 2011 (ya sea la propia entrada física o el comprobante de su adquisición), tanto los ganadores a través de Facebook como los afortunados asistentes a San Miguel Primavera Sound als Bars. Eso sí, solo es necesario que el ganador de la invitación sea poseedor, no su acompañante.

Además, San Miguel ofrece la posibilidad de ganar una invitación doble para el exclusivo e íntimo concierto que Interpol ofrecerá el próximo 25 de mayo en la sala Apolo de Barcelona para una audiencia de 800 personas y para el que no se pondrán entradas a la venta. La formación neoyorkina se verá acompañada por los barceloneses The Lions Constellation. Además de este concierto, Interpol actuará el próximo 26 de mayo en el festival San Miguel Primavera Sound.

Las actuaciones de San Miguel Primavera Sound als Bars tendrán lugar del viernes 13 al sábado 21 de mayo. El acceso es libre y limitado hasta completar el aforo de las bares y restaurantes.

mas info:

http://www.primaverasound.com/ps/?page=primavera-a-la-ciutat&id=6&lang=es →


★ 20 de Maig   20 de Mayo   20th of May ★

LOOP FESTIVAL
Tai Shani i
Cally Spooner

Cally Spooner: Untitled
Tai Shani: Anti-Antigone End Time


performance amb video
performance con video
performance with video

Durada:
Untitled: 15-20 min.
Anti-Antigone End Time: 40-45 min.

HORARIS ESPECTACLE
DIVENDRES: 21:00 H
gratuit (cal reservar)

HORARIOS ESPECTACULO
VIERNES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
FRIDAY: 21:00 H
free

reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com





Anti-Antigone End Time, Tai Shani:
Directora i Performer: Tai Shani
Performers: 4 estudiants de màster del Institut del Teatre

taishani.com →




Untitled, Cally Spooner:
Directora i Performer:Cally Spooner
Performers: 4 estudiants de quart curs del Institut del Teatre


callyspooner.com →

Anti-Antigone End Time de Tai Shani està centrada entorn de la mort de Antigona. Combinant video i una banda sonora amb la performance, la peça tracta d'expandir el temps i dissoldre de la identitat, subjectivitat i anihilació del personatge.

La nova peça de Cally Spooner (Untitled), per a teatre és una absurda i cíclica micro-crisi. El monòleg solipsista d'una emocional actriu emès per un radiocasset és interromput i desmentit per ella mateixa. En contraposició, s’efectua un diàleg sobre conducta i bones maneres. La peça apunta a l’abandó del "jo" que requereix tota actuació amb actors que busquen alguna cosa a dir mentre lluiten contra les interrupcions, els canvis i les projeccions.

Tai Shani posa en escena moments o personatges històrics presentats en l'instant de transformació de la realitat històrica a la fantàstica, reprenent elements i característiques de la ciència ficció, de la tragèdia grega, així com de diferents tradicions teatrals, però també elements sonors que recorden a les radio-novel·les. Ha exposat en institucions majors de l’art contemporani i la cultura com al ICA, Whitechapel Gallery i la TATE BRITAIN de Londres.

Cally Spooner, és una artista/performer que és filòsofa de formació, que utilitza sempre diversos registres com la performance, l’escriptura, la dramatúrgia i la difusió radiofònica, per explora com les temàtiques i els materials escrits poden esser traduïts, reexaminats i mantinguts en flux constant al present. Ha presentat peces al festival Perform a Lecture de Berlín, a la Neue Alte Brücke Galerie de Frankfurt; a MOT International i al CHELSEA Space de Londres, a la emissora anglesa de radio Resonance fm; i a la Synagogue Du Delme de França.

La nova peça de Cally Spooner per a teatre reprèn una de les característiques més significatives de la seva pràctica performàtica: produir un qüestionament de les estructures del discurs, no a través de la seva enunciació directa sino a través de la manipulació conscient d’aquestes estructures durant l’acte performatiu. El que posa en boca dels personatges és sempre un indici d’aquella estructura de l’acte performatic que serà sotmesa a examinació i variacions que posen en perill – o crisi – el desenvolupament de la peça.
En aquest cas, duu a terme una absurda i cíclica micro-crisi que posa el dit sobre la transmutació identitària implícita en l’actuació teatral mitjançant una posada en escena hiperbólica i irónica de la crisi del “jo”. El resultat són dos estats. Estat u: monòleg solipsista d'una emocional actriu, capturat en bucle en un radiocasset obsolet i reproduït interromput, i interminablement desmentit, per ella mateixa, en el centre esquerre de l'escenari. Estat dos: un diàleg, sobre la vida pública i le bones maneres, acuradament construït en contraposició a un teló de fons de frenètics bucles narcisistes auto-referencials, d'amor hollywoodiense cap a un mateix, i sensesentit existencial. Progressivament, amb aquesta obra esquizofrènica s'avança cap a la progressiva acceptació que tota actuació requereix un abandó del "jo" mentre el repartiment lluita contra les interrupcions, els canvis i les projeccions, per trobar alguna cosa útil a dir, en públic.

Anti-Antigone End Time de Tai Shani está centrada entorno a la muerte de Antigona. Combinando video y una banda sonora con la performance, la pieza trata de expandir el tiempo y disolver de la identidad, subjetividad y auto-aniquiliación del personaje.

La nueva pieza de Cally Spooner(Untitled), para teatro es una absurda y cíclica micro-crisis. El monólogo solipsista de una emocional actriz emitido por un radiocasete es interrumpido y desmentido por ella misma. En contraposición, se efectúa un diálogo sobre conducta y buenas maneras. La pieza apunta al abandono del "yo" que requiere toda actuación con actores que buscan algo por decir mientras luchan contra las interrupciones, los cambios y las proyecciones.

Tai Shani pone en escena momentos o personajes históricos presentados en el instante de transformación de la realidad histórica a la fantástica, retomando elementos y características de la ciencia ficción, de la tragedia griega así como de diferentes tradiciones teatrales, pero también elementos sonoros que recuerdan a las radio-novelas. Ha expuesto en instituciones mayores del arte contemporáneo y la cultura como al ICA, Whitechapel Gallery y la TATE BRITAIN de Londres.

Cally Spooner, es una artista/performer filósofa de formación, que utiliza siempre varios registros como la performance, la escritura, la dramaturgia y la difusión radiofónica, para explora como los temas y materiales escritos pueden ser traducidos, re-examinados y mantenidos en un flujo presente. Ha presentado piezas en el festival Perform a Lecture de Berlín, a la Neue Alte Brücke Galerie de Frankfurt; en MOT International y en el CHELSEA Space de Londres, en la emisora inglesa de radio Resonance.fm; y en la Synagogue Du Delme de Francia.

La nueva pieza de Cally Spooner para teatro retoma una de las características más significativas de su práctica performática: producir un cuestionamiento de las estructuras del discurso, no a través de su enunciación directa sino a través de la manipulación consciente de estas estructuras durante el acto performativo. Lo que pone en boca de los personajes es siempre un indicio de aquella estructura del acto performativo que será sometida a exanimación y variaciones que ponen en peligro – o crisis – el desarrollo de la pieza.

En este caso, lleva a cabo una absurda y cíclica micro-crisis que pone el dedo sobre la transmutación identitaria implícita en la actuación teatral mediante una puesta en escena hiperbólica y irónica de la crisis del “yo”. El resultado son dos estados. Estado uno: monólogo solipsista de una emocional actriz, capturado en bucle en un radiocasete obsoleto y reproducido interrumpido, e interminablemente desmentido, por ella misma, en el centro izquierdo del escenario. Estado dos: un diálogo, sobre la vida pública y los buenos modales, cuidadosamente construido en contraposición a un telón de fondo de frenéticos bucles narcisistas auto-referenciales, de amor hollywoodiense hacia uno mismo, y sinsentido existencial. Progresivamente, mediqnte esta obra esquizofrénica se avanza hacia la progresiva aceptación de que toda actuación requiere un abandono del "yo" mientras el reparto lucha contra las interrupciones, los cambios y las proyecciones, para encontrar algo útil que decir, en público.

Anti-Antigone End Time by Tai Shani has as its centre premise the death of Antigone. Combining video, soundtrack and performance, the piece revolves around expanded time and the dissolution of identity, subjectivity and self-annihilation of the character.

Cally Spooner's new piece (Untitled), for the theatre is an absurd, looping micro-crisis. While an emotional actresses' solipsistic monologue is interrupted and interminably debunked by herself, a dialogue, on public life and good manners is taking place. The piece highlights that performing expression requires an abandonment of 'self', as the cast struggle against interruptions, shifts and projections, to find something useful to say.

Tai Shani stages historical moments or characters at their transformation into a fantastic reality, taking elements and characteristics from science-fiction, greek tragedy and other theatrical traditions, but also sound elements which remind radio-shows. Her work has been shown in mayor art and culture insitutions such as the ICA, Whitechapel Gallery and la TATE BRITAIN in Londres.

Cally Spooner is an artist/performer who studiend phylosophy, which uses many registers such as performance, writing, dramaturgy and radio diffusion, to explore how themes and written materials can be translated, re-examined and suspended on a present flux. She has presented her pieces at the Perform a Lecture in Berlin, at the Neue Alte Brücke Galerie in Frankfurt; at MOT International, CHELSEA Space in London and radio Resonance.fm; and at the Synagogue Du Delme in France.

New piece performs an absurd, looping micro-crisis. A coexistence between the life of the mind, and life with others. The result is two states. State one: an emotional actresses' solipsistic monologue, stuck on loop in an obsolete cassette player, played, interrupted and interminably debunked by herself, centre stage left. State two: a dialogue, on public life and very good manners, carefully constructed against a frenetic backdrop of self-referential loops of narcissism, Hollywood self love, and existential nonsense. Within this schizophrenic one-act play an acceptance slowly arrives that performing expression requires an abandonment of 'self', as the cast struggle against interruptions, shifts and projections, to find something useful to say, in public.


★ 21 i 22 de Maig   21 y 22 de Mayo   21st and 22nd of May ★

OFF LOOP FESTIVAL BAILARINAS PARABÓLICAS

"Si tiras una hormiga desde un octavo, ¿qué le pasa?"

nous llenguatges del cos
nuevos lenguages del cuerpo
new body languages

HORARIS ESPECTACLE
DISSABTE: 21:00 H
DIUMENGE: 20:00 H
10€/ socis 8€

HORARIOS ESPECTACULO
SABADO: 21:00 H
DOMINGO: 20:00 H
10€/socios 8€

SCHEDULES SHOW
SATURDAY: 21:00 H
SUNDAY: 20:00 H
10€/members 8€



reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com






Creació i interpretació: Mònica Cofiño + Mariata García
Música:. Tape. (Daniel Romero)
Vídeo: Fiumfoto
Iluminació: Pelayo Rodríguez
Fotografia: Diego Morís + Fiumfoto
Disseny: Thr3hold

Agraïm: Gobitu, Roberto Díaz, Andy Menéndez, PlatypusLab, Marta Medina, HHFunky, Ari, Asociación La Cámara, Tere y Gelines.

Projecte realitzat gràcies al suport del I Programa d'artistes en residència del Teatre de la Laboral, subvencionat per la Conselleria de Cultura i Turisme del Principat d'Astúries i la Fundació Municipal de Cultura, Educació i Universitat Popular de l'Ajuntament de Gijón


bailarinasparabolicas.com →

DETALLS DE TEMES, OBJECTES, CONFLICTES I SITUACIONS:
Aquesta insaciable espera/ com nadar i quedar-se en el mateix punt/ la velocitat en la que vivim/ la velocitat/ amb la que ens morim/ repetim/ desafiar-se a l’oblit/ com afecta la pobresa a la nostra ment?/ entregar-se i entrenar-se/ aquelles petites coses que no importen en la/ soledat/ Quina és la realitat?/ deserts i busco aigua/ silenci de segon plat/ que algú/ pregunti alguna cosa o que se’n vagi/ una muda paraula/ neix del no res/ per tornar a reprimir-se/ partim d’un passadís/ restes d’acetona entre dies de pluja/ metxes que exploten bombes/ bombes que uneixen/ nacions/ la massa/ l’acceleració/ ni aviso ni pregunto/ va apuntar el dia i les mosques van tornar/ a venir a morir/ quedar-se dins/ fora/ tancar-se/ a allò que hem anomenat amor/ no és amor/ una infecció/ la fugacitat/ la nostra incapacitat de recordar amb claredat/ desesperades/ davant el descobriment d’allò que/ es mou/ és la terra no tu i la pedra que arrosseguem/ cada dia/ dins/ quedar-se/ tancar-se fora/ un gos i un gat/ mai aniran al cel/ mai la llum que ens dóna/ ombra està/ al mateix lloc/ i no li van ensenyar a riure/ Què sentiran les formigues si se n’assabenten d’això?/ vas jugar amb mi com amb el parxís/ això és, el curull/ ...

DESENLLAÇ Quan ens asseiem en una roca emmudida i pudent plena de molsa morta i pensem quin tema podrem tractar en la nostra dansa, quines idees podríem ballar, ens agradaria quedar-nos estàtua i mai més mirar
al cel ni enrere.

Las Parabólicas treballem amb estats i emocions inconnexes davant la impossibilitat que amb la nostra dansa es pugui establir una narrativa racional. Busquem sota l’enfocament de la nostra intuïció que tot es faci clar en presència d’accions tacades d’elements i polèmiques actuals.
Hem begut de diferents fonts de les arts vives en llocs com Madrid, Barcelona, Nova York, Viena, Berlín, Brussel·les, París, Costa Rica, Amsterdam... Col·laborem amb diferents artistes, músics i vídeo-creadors. Surasi Kusolwong, Marcelí Antunez, Fiumfoto, De Nooijer , Cuco Suárez, Carlos Marquerie, Rodrigo García…

Compaginem la docència, amb la contínua investigació en el moviment escènic; vam crear l’associació “Plataforma Parabólica” per al desenvolupament i enriquiment de la dansa amb la resta de disciplines artístiques. A través del projecte formatiu “La Pecera Elástica” organitzem cursos, tallers, trobades i conferències amb la finalitat de divulgar i incentivar la creació d’aquest art a Astúries.

 

DETALLES DE TEMAS, OBJETOS, CONFLICTOS Y SITUACIONES: Esa incansable espera/ como nadar y quedarse en el mismo punto/ la velocidad a la que vivimos/ la velocidad/ con la que morimos/ repetimos/ desafiarse al olvido/ ¿como afecta la pobreza a nuestra mente?/ entregarse y entrenarse/ esas pequeñas cosas que no importan en la /soledad/ ¿Qué es la realidad?/ desiertos y busco agua/ silencio de segundo plato/ que alguien/ pregunte algo o que se vaya/ una muda palabra/ nace de la nada/ para volver a reprimirse/ partimos de un pasillo/ restos de acetona entre días de lluvia/ mechas que explotan bombas/ bombas que unen/ naciones/ la masa/ la aceleración/ ni aviso ni pregunto/ amaneció y las moscas volvieron/ a venir a morir/ que- darse dentro/ fuera / encerrarse/ a lo que hemos estado llamando amor/ no es amor/ una infección/ la fugacidad/ nuestra incapacidad de recordar con claridad/ desesperadas/ ante el descubrimiento de que lo que/ se mueve/ es la tierra no tú y la piedra que arrastramos/ cada día/ dentro/ quedarse/ encerrarse fuera/ un perro y un gato/ nunca irán al cielo/ nunca la luz que nos da/ sombra está/ en el mismo sitio/ y no le enseñaron a reír/¿Qué sentirían las hormigas si se enteraran de esto?/ jugaste conmigo como al parchís/ esto es, el colmo/ ...

DESENLACE: Cuando nos sentamos en una roca enmudecida y maloliente llena de musgo muerto y pensamos que tema podremos tratar en nuestra danza, que ideas podríamos bailar, nos gustaría quedarnos estatua y nunca más mirar al cielo ni para atrás.

Las Parabólicas, trabajamos con estados y emociones inconexas ante la imposibilidad con nuestra danza de establecer una narrativa racional. Buscamos bajo el enfoque de nuestra intuición amanecer en presencia de acciones manchadas de elementos y polémicas actuales. Hemos bebido de distintas fuentes de las artes vivas en lugares como Madrid, Barcelona, Nueva York, Viena, Berlín, Bruselas, París, Costa Rica, Amsterdam... Colaboramos con diferentes artistas, músicos y videocreadores. Surasi Kusolwong, Marcelí Antunez, Fiumfoto, De Nooijer , Cuco Suárez, Carlos Marquerie, Rodrigo García…

Compaginamos la docencia, con la continua investigación en el movimiento escénico; creamos la asociación “Plataforma Parabólica” para el desarrollo y enriquecimiento de la danza con el resto de disciplinas artísticas. A través del proyecto formativo “La Pecera Elástica” organizamos cursos, talleres, encuentros y conferencias con el fin de divulgar e incentivar la creación de este arte en Asturias.

DETAILS OF ITEMS, OBJECTS, and CONFLICTs SITUATIONS:
That restless sleep / like swimming and staying in the same spot / the speed at which we live / speed / with which die / repeat / challenge to be forgotten / how poverty affects our mind? / delivered, and coaches in these small things that do not matter in the / solitude / What is reality? / deserts and seeking water / mute main course / someone / ask something or leave / a dumb word / born from nothing / to return to restrain / part of a corridor / traces of acetone between days of rain / fuses that explode bombs / bombs that bind / nations / mass / acceleration / or notice or ask / dawn and flies again / morir/que- come to be within / out / shut / to what we have been calling love / not love / infection / transience / our inability to remember clearly / desperate / over the discovery that what / moves / land is not yours and stone drag / every day / within / stay / shut out / a dog and a cat / never go to heaven / never gives us light / shadow is / in the same place / not taught him to laugh / feel what ants if they found out about this? / played me like Parcheesi / that is, the high /…

OUTCOME: When sat muted on a rock and full of smelly dead moss and we can try to track
in our dance, which ideas could dance,
We'd like to stay and never look statue to heaven and back.

Las Parabólicas work with unconnected states and emotions, given the impossibility of establishing a rational narrative with our dance. Guided by our intuition, we look to emerge in the presence of action stained by current ideas and polemic.
We have drunk from various fountains of live arts in such places as Madrid, Barcelona, New York, Vienna, Berlin, Brussels, Paris, Costa Rica, Amsterdam… We have worked with different performers, musicians and video artists: Surasi Kusolwong, Marcelí Antunez, Fiumfoto, De Nooijer , Cuco Suárez, Carlos Marquerie, Rodrigo García…


We bring together teaching and continued research into stage movement. Our company ´Plataforma Parabólica’ was created to develop and enrich dance through the incorporation of other artistic disciplines; while under the banner of our training project ‘La Pecera Elástica’ (The Elastic Fishbowl), we have organized courses, workshops, encounters and conferences with the aim of spreading and encouraging this type of artistic creation in Asturias.

 


★ 22 de Maig   22 de Mayo    22 of May ★

EXPERIÈNCIA HOPE

Projecte Internacional d'Art
HOPE – Barcelona, Berlin, Sofia


Performance

Duració: 5 hores

HORARIS ESPECTACLE
DIUMENGE: 12:00h-17:00h
10 €

HORARIOS ESPECTACULO
DOMINGO: 12:00h-17:00h
10 €

SCHEDULES SHOW
SUNDAY: 12:00h-17:00h
10 €








Direcció:Maria Stoyanova

Amb la especial colaboració artística de Semolinika Tomic

Coordinació y producció: Nuria Nava

Performers: Josep Ferragut, Sonia Vidal, Esther Freixa, Paulina Tovo, Annalisa Terrizi, Vera Garcia, Sigrid Kollmannsperger, Diana Gadish, Valentina Carlone, Ana Patricia Jimenez, David Gol, Miner Montell, Eduardo Tilve & otros

Diseny grafic y audiovisuals: Toni Alonso

Coproducció: AnticTeatre, Barcelona

Amb el suport de: KulturAmt Neukölln, Berlin, Tanzfabrik, Berlin, Festival 48 STUNDEN NEUKÖLLN, Berlin

www.hope-bbs.com

www.mariastoyanova.com

“...Ahora sé, ahora comprendo. En estos tiempos – da igual si actuamos o escribimos – lo importante no son las palabras, no es el brillo, no es aquello con lo que soñamos, sino saber resistir. Tenemos que saber llevar nuestra cruz y tener fe. Yo tengo fe y no siento tanto el dolor, y cuando pienso en mi vocación, no le temo a la vida...” (“La Gaviota”, Antón Chéjov)

Querido/a espectador/a,
Muchas gracias por acercarte hoy al Antic Teatre para compartir esta experiencia con todos/as nosotros/as.

¿Quiénes somos? Somos artistas de distintos ámbitos y lo que hacemos hoy aquí es ofrecer nuestra personal reflexión sobre qué representa ser artista en Barcelona en el siglo XXI.

Hoy, día 22 de mayo, día de elecciones, nosotros/as elegimos dedicarle más tiempo y más espacio al Arte. Por esto la acción-performance que planteamos es de larga duración (5 horas) y ocupa los diferentes espacios de la infraestructura de Antic Teatre. Y nuestra esperanza la depositamos en ti. Nos hemos ido preguntando una y otra vez a lo largo del proceso: “¿Dónde está nuestra esperanza hoy?” Creemos que hoy en día la esperanza está en el eterno ahora, en cualquier situación y acción. Es dentro de cada individuo, en la relación con los demás y el entorno. La esperanza es un cambio en la percepción del espacio y de las relaciones. La esperanza permite que se produzca el cambio, por pequeño que sea. Un signo esperanzador altera la situación: entre tú y yo, entre tu, yo y nuestro entorno y en ese momento nos cambia a los dos.

Puedes moverte libremente por todo el espacio, ocupar cualquier asiento vacío que encuentres, acercarte a los/las artistas, observar, reflexionar, escribir, comer, beber... crear tu propia experiencia...ser uno más.

"Experiència HOPE" és una instal.lació Humana amb artistes de Barcelona i les seves reflexions sobre el que significa ser un artista a Barcelona en el segle XXI. Més de 10 actuacions, humor aliments, begudes + un munt d'esperança! Una experiència personal, única + íntim per a cada espectador. Feu el vostre propi viatge de 5 minuts a 5 hores.

On és l'esperança d'avui? Ja no creiem en les grans ideologies i utopies. No creiem en un futur llunyà. Creiem que avui en dia l'esperança està en l'etern ara, en qualsevol situació i acció. És dins de cada individu, en la relació amb els altres i el entorn. L'esperança és un canvi en la percepció de l'espai i les relacions. L'esperança és per permetre el canvi que es produeixi, per petita que sigui. Un signe esperançador altera la situació: entre tu i jo, entre tu, jo i el nostre entorn, i en aquest moment canvia tots dos.

HOPE és un projecte artístic a llarg termini, concebut per l'artista intèrpret i directora Maria Stoyanova (www.mariastoyanova.com) i desenvolupat en col.laboració amb la partner artístic Eva Isolda Balzer. El projecte HOPE té com a objectiu la realització de diferents esdeveniments d'art interdisciplinari, centrat en col.laboracions amb diversos artistes performatius a la base del respecte mutu i el suport. HOPE connecta als artistes que volen compartir, desenvolupar i desafiar als seus propis estils individuals en un marc de col lectivitat i crear un contacte especial i íntim amb els espectadors. HOPE investiga una comunicació mulitlingual - un llenguatge escènic que integra els diferents elements de diferents disciplines artístiques basades en la confiança, obertura i professionalisme. Per tant un enfocament de diverses capes en l'esperança, que ofereixen diverses perspectives, s'obre per al públic un espai d'experiència complexa.

El projecte HOPE-Barcelona, ​​Berlín, Sofia (HOPE-BBS)  comença el novembre de 2010. En cada ciutat - Barcelona, ​​Berlín, Sofia - un grup d'artistes dels camps de les arts escèniques i visuals és la formació comparteixan formació, investigació i sessions de creació. A cada ciutat un espectacle de llarga durada es porta a terme amb el grup local. En juny del 2011 tots els artistes de HOPE-BBS es reuniran en una actuació a llarg 48h a Berlín durant el festival de 48 hores de Neukölln. HOPE-BBS-48 hores és un dels aspectes més destacats del festival de 48 hores Neukölln i està nominat per el premi d'art d'aquest any!

"Experiencia HOPE" es una Instalación Humana con artistas de Barcelona y sus reflexiones sobre lo que significa ser artista en Barcelona en el siglo XXI. Más de 10 actuaciones, humor, comida, bebida + un montón de esperanza! Una experiencia personal, única, íntima para cada espectador. Haga su propio viaje de 5 minutos a 5 horas.

¿Dónde está la esperanza hoy? Ya no creemos en las grandes ideologías y utopías. No creemos en un futuro lejano. Creemos que hoy en día la esperanza está en el eterno ahora, en cualquier situación y acción. Es dentro de cada individuo, en la relación con los demás y el entorno. La esperanza es un cambio en la percepción del espacio y de las relaciones. La esperanza permite que se produzca el cambio, por pequeño que sea. Un signo esperanzador altera la situación: entre tú y yo, entre tu, yo y nuestro entorno y en ese momento nos cambia a los dos.

HOPE es un proyecto artístico a largo plazo, creado por la artista -  intérprete y directora Maria Stoyanova (www.mariastoyanova.com) y desarrollado en colaboración con su partner artístico Eva Isolde Balzer. El proyecto HOPE tiene como objetivo la realización de diferentes eventos de arte interdisciplinario, centrado en colaboraciones con varios artistas, teniendo como base el respeto y el apoyo mutuo. HOPE conecta a los artistas que quieren compartir, desarrollar y desafiar a sus propios estilos individuales en un marco de colectividad y crear un contacto especial e íntimo con los espectadores. HOPE investiga una comunicación mulitlingual - un lenguaje escénico que integra los diferentes elementos de diferentes disciplinas artísticas basadas en la confianza, la apertura y el profesionalismo. Por lo tanto un enfoque sobre el tema esperanza, que ofrecen diversas perspectivas, permita que se abra para el público un espacio de experiencia compleja.

HOPE-Barcelona, ​​Berlín, Sofía (HOPE-BBS) fue creado en noviembre de 2010. En cada ciudad - Barcelona, ​​Berlín, Sofía – se forma un grupo de artistas de los campos de las artes escénicas y visuales para compartir investigación, entrenamiento y sesiones de creacion. En cada ciudad, el grupo local lleva a cabo un espectáculo de larga duración. En junio de 2011 todos los artistas de HOPE-BBS se reunirán en una performance de larga duracion (48h) en Berlín durante el festival de 48 horas de Neukölln. HOPE-BBS-48 horas es uno de los aspectos más destacados del festival de 48 horas Neukölln y está nominado para el premio de arte de este año!

 

“HOPE Experience” is a Human Installation with performers from Barcelona and their reflections on what it means to be an artist in Barcelona in the XXI century. More of 10 performances, humor, food, drinks + lots of hope!  A personal, unique, intimate experience for each spectator.  Make your own journey from 5min. to 5 hours.
Where is hope today? We no longer believe in great ideologies, and utopias. We do not believe in the distant future. We believe that hope today lies in the eternal now, in any situation and action. It is inside every individual, in the relation with the other and the environment. Hope is a changing perception of space and relationships. Hope is to allow change to occur, however small, in any way. A hopeful sign alters the situation: between me and you, between you, me and our environment, and in that moment changes both of us.

HOPE is a long-term art project, conceived by the performer/director Maria Stoyanova (www.mariastoyanova.com) and developed in collaboration with artistic partner Eva Isolde Balzer. The project HOPE aims at realizing different interdisciplinary art-events, focussing on performative collaborations with various artists on the base of mutual respect and support. HOPE connects artists who want to share, develop and challenge their own individual styles in a frame of collectivity and create an special and intimate contact with the spectators. HOPE therefore researches a mulitlingual communication - a scenic language which integrates different elements from different artistic disciplines -based on trust, openness and professionalism. Thus a multilayered approach on HOPE, offering various perspectives, opens for the audience a space of complex experience.

HOPE‘s first project HOPE-Barcelona, Berlin, Sofia (HOPE-BBS) has began in november 2010. In each city - Barcelona, Berlin, Sofia - a group of artists from the fields of performing and visual arts is sharing training, research and development sessions. In each city a performance of long duration takes place with the local group. In june 2011 all the artists of HOPE-BBS will meet in a 48h long performance in Berlin during the festival 48 hours Neukölln. HOPE-BBS-48hours is one of the highlights of the festival 48hours Neukölln and is nominated for this year‘s art-prize!

 


★ 23 de Maig   23 de Mayo    23 of May ★

FLUX CLUB

El nou club de vídeo de Barcelona

HORARIS ESPECTACLE
DILLUNS: 21:00 H
gratuit

HORARIOS ESPECTACULO
LUNES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
MONDAY: 21:00 H
free




Organitzat per HABITUAL VIDEO TEAM

fluxfestival.org

Segona temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, amb una periodicitat quinzenal i amb la màxima flexibilitat, pretenem que reflecteixi la vitalitat del vídeo de creació de la nostra ciutat. Es tracta d’una extensió del Festival de vídeo d’autor FLUX, amb sessions obertes a tot el que està passant en el camp del vídeo a Barcelona, que complementen el festival des del punt de vista dels seus continguts i que estenen el seu període d’acció més enllà dels dies estrictament dedicats al festival.


La intenció és poder acollir tot tipus de sessions: projeccions, videoperformances i col·loquis que ofereixin al públic la possibilitat del contacte directe amb els videocreadors. Tant poden ser sessions monogràfiques d'autors reconeguts com sessions temàtiques, sessions col·lectives dedicades a autors emergents, a la presentació de treballs d’estudiants, o centrades en la videopoesia o la videodansa...


FLUX CLUB és un espai de difusió del vídeo de creació a la ciutat de Barcelona.

Segunda temporada de FLUX CLUB, un club de vídeo que, con una periodicidad quincenal y con la máxima flexibilidad, pretendemos que refleje la vitalidad del vídeo de creación de nuestra ciudad. Se trata de una extensión del Festival de vídeo d’autor FLUX, con sesiones abiertas a todo lo que está pasando en el campo del vídeo en Barcelona, que complementan el festival desde el punto de vista de sus contenidos y que extienden su período de acción más allá de los días estrictamente dedicados al festival.

La intención es poder acoger todo tipo de sesiones: proyecciones, videoperformances y coloquios que ofrezcan al público la posibilidad del contacto directo con los videocreadores. Tanto pueden ser sesiones monográficas de autores reconocidos como sesiones temáticas, sesiones colectivas dedicadas a autores emergentes, a la presentación de trabajos de estudiantes, o centradas en la videopoesía o la videodanza...

FLUX CLUBes un espacio de difusión del vídeo de creación en la ciudad de Barcelona.


FLUX CLUB second season, a fortnightly video club where, with maximum flexibility, the vitality of video creation of our city can be reflected. This is an extension of the FLUX Video Auteur Festival, with sessions open to all that's happening nowadays in the video field in Barcelona, which complement the festival from the point of view of its contents and spread their sphere of influence further than the few days dedicated to the festival.

Our intention is to include all kinds of sessions: projections, video performances and discussions which offer direct contact with the video creators. Everything from monographic sessions of well known authors; thematic, collective sessions dedicated to up and coming authors; the presentation of works made by students; those focused on video poetry or video dance, and so on.

FLUX CLUB is a space for dissemination of video art in the city of Barcelona.

sessió 7

dilluns 23 maig 2011_21h
entrada gratuït

MAROC@VIDEO

Projecció + col·loqui



Maroc@video es una muestra de videoarte marroquí alternativo que recoge 60 minutos de trabajos atemáticos, realizados con bajo presupuesto y que forman parte de la nueva corriente de arte marroquí contemporáneo.

La muestra responde al único criterio de la libre expresión individual o colectiva de artistas que están en su mayoría fuera del circuito de galerías y festivales de videoarte. Estos artistas, mediante el vídeo, encuentran un formato de excepcional riqueza que permite experimentar, explorar y crear nuevas expresiones artísticas en Marruecos. Los vídeos seleccionados pretenden facilitar una visión simple y a la vez compleja de un país en pleno cambio político, social y artístico. Una visión multifacetada cuyo denominador común es la libertad de expresión y la subjetividad que caracteriza los vídeos aquí presentados.

Es casualidad que todos los artistas seleccionados en esta muestra son de Casablanca o desarrollan sus obras artísticas ahí, una causalidad quizás porque es la ciudad donde subyace un fuerte movimiento artístico contemporáneo que muchos califican de underground. Es ahí también donde hace más de 10 años nació el primer festival de videoarte en Marruecos que hizo que el videoarte sea más accesible a jóvenes artistas marroquíes mediante talleres y sobre todo encuentros con grandes artistas internacionales.

En el coloquio contaremos con la presencia de Salah Malouli, videoartista y comisario de esta muestra.

KALAMOUR

Bombartomic 2003_3:45 min



Microcosme 2003_3:50 min

Acouphèn 2010_3:40 min

11 septembre 2010_1 min

YOUSSEF OUCHRA

Foutus 2006_4 min

Machine 2006_4 min



SAMIRA BADDOU

Bus Casablanca 2006_1 min

Casablanca la foule 2005_12:44 min


YOUNES ATBANE

File eteguile 2011_2:56 min

Cigarette montage 2010_2:24 min



CIE 2K_FAR

3 round 2006_4:55 min



CONTACT VJ

HRB 2:22 min

Empreint 2:40 min

PROTAGONISTE (KARIM RAFI)

In da Jungle 2010_8 min



SALAH MALOULI

Rorschache 2011_4:23 min

Her_shema 2010_4 min



david 3


★ 24 de Maig  24 de Mayo   24 of May ★

NICO AGUERRE

"O' barquiño" i
"Solo quiero ser tu amigo"


curtmetratges

cortometrajes

shortfilms

Durada: 20 min

HORARIS ESPECTACLE
DIMARTS: 21:00 H
gratüit

HORARIOS ESPECTACULO
MARTES: 21:00 H
gratis

SCHEDULES SHOW
TUESDAY: 21:00 H
free




"O' barquiño"
Guió i direcció: Nico Aguerre
Producció i fotografia: Edgar Melo


"Solo quiero ser tu amigo"
Guió, producció i direcció: Nico Aguerre
Fotografia: Jordi Martínez i Albert García
Repartiment: Carlos Salsench, Eugeni Guasch y Jordi Soro


www.vientoproducciones.com →

Estrena dels dos últims curtmetratges de Nico Aguerre.

"O'barquiño" és un bar gallec que passa inadvertit, camuflat entre els carrers del barri del Raval. Manolo Carrión reuneix cada dissabte a velles glòries de la cobla i vedettes retirades. El públic sempre és el mateix, els temes i els artistes també. Cada setmana reivindiquen la seva dignitat sobre l'escenari .

 "Solo quiero ser tu amigo" és un curtmetratge de ficció que explica l'obsessiva recerca d'un home per trobar vida extraterrestre. A traves de les xarxes socials es troba amb gent que diu haver tingut contacte amb alienígenes.

Dos propostes formalment oposades però complementàries en el seu discurs.

Nico Aguerre és un artista que treballa diferents àrees en l'àmbit audiovisual, des de la vídeo creació fins a les arts escèniques. Va estudiar realització audiovisual a l'ECU, i des de llavors ha realitzat una trentena de curtmetratges, spots i videoclips. Entre les seves obres cal destacar la trilogia de "Búho", "Amor y hostias" i "El último beso"

Estreno de los dos últimos cortometrajes de Nico Aguerre.

"O'barquiño" es un bar gallego que pasa inadvertido, camuflado entre las calles del barrio del Raval. Manolo Carrión reúne cada sábado en O'barquiño a viejas glorias de la copla y vedettes retiradas. El público siempre es el mismo, los temas y los artistas también. Cada semana reivindican su dignidad sobre el escenario.

"Solo quiero ser tu amigo" es un cortometraje de ficción que narra la obsesiva búsqueda de un hombre por encontrar vida extraterrestre. A través de las redes sociales se encuentra con gente que dice haber estado en contacto con alienígenas.

Dos propuestas formalmente opuestas aunque complementarias en su discurso.

Nico Aguerre es un artista que cultiva distintas áreas del ámbito audiovisual, desde la video creación a las artes escénicas. Estudió realización audiovisual en la ECU y desde entonces ha realizado una treintena de cortometrajes, spots y videoclips. Entres sus obras cabe destacar la trilogía de "Búho", "Amor y hostias" y "El último beso"

Release of the two last shortfilms by Nico Aguerre.

"O'barquiño" is a galician bar lost in the streets of Raval's neighbourhood. Manolo Carrión meets every Saturday old glories of the "copla".The public, the themes and artists are always the same. They show their dignity on stage every week.

"Solo quiero ser tu amigo" is a fictional short which narrates the obsessive search for a man who tries to find extraterrestrial life.

Two works  formally opposing but complementary in their speech.

Nico Aguerre is an artist who cultivates different areas within the audiovisual field, from the video creation to the scenic arts. He studied audiovisual realization in the ECU and, since then, he has carried out about thirty shorts, spots and videoclips. His most notable works are the trilogy of "Búho", "Amor y hostias" and "El último beso"

 


★ 26 - 29 de Maig   26 - 29 de Mayo   26th - 29th of May ★

Vicens Mayans/
Cía. Lalupe

"El hombre que danzaba..."

noves dramatúrgies/nous llenguatges del cos

nuevas dramaturgias/nuevos lenguajes del cuerpo

New drama/ new body languages

Durada: 1h aprox.

HORARIS ESPECTACLE
DIJOUS, DIVENDRES, DISSABTE: 21:00 H
DIUMENGE: 20:00 H
10 euros/ socis 8 euros

HORARIOS ESPECTACULO
JUEVES, VIERNES, SABADO: 21:00 H
DOMINGO: 20:00 H
10 euros/ socios 8 euros

SCHEDULES SHOW
THURSDAY, FRIDAY, SATURDAY: 21:00 H
SUNDAY: 20:00 H
10 euros/ members 8 euros

reservar: 93 315 23 54 anticteatre@anticteatre.com




Creació/ Intèrpret: Vicens Mayans
Coaching: Iva Horvat
Vídeo: Naxo Fiol
Espai sonor: Consuegra Recs
Fotografia: Martí Casanellas

Agraïments: Alicia Orozco, el equip de La Porta, el equip del Antic teatre, David Lynch, Hugh Everett i als col·laboradors/voluntaris, perquè sense ells la peça no podria existir.

Amb el suport de: La Porta (Barcelona) Cas/Endanza (Sevilla)
Una coproducció amb: Antic Teatre, Barcelona

vicensmayans.tumblr.com →

Per a aquells que no la conegueu us en faig cinc cèntims: un home, un científic anomenat Hugh Everett, planteja la teoria de diferents universos succeint paral·lelament... En poques paraules, fas un camí amb las decisions preses, però les que no has pres també són realitat en aquest mateix moment... Encara segueixes amb aquella persona que vas decidir deixar, segueixes vivint en aqueixa casa o en aqueixa feina que mai et va agradar... I això em fa pensar... Estic content amb tot el que he decidit fins ara? Tornaria enrere com Michael J. Fox a “Regreso al futuro” per canviar alguna cosa? I la resposta és "El hombre que danzaba..." Una peça on al final d'un procés el públic assumeix la seva responsabilitat i pren decisions sobre la peça que veurà...

Vaig néixer a les Illes Balears al 1974 i em vaig criar entre Mallorca i Formentera. Vaig començar els meus estudis teatrals a Madrid amb en Rodrigo García (1998) i vaig participar a la peça de creació col·lectiva “Haberos quedado en casa capullos”, que es va presentar diferents dies a la Casa Americana (Madrid).

Vaig continuar els meus estudis des del 2000 fins el 2004 amb la companyia Third Angel (Regne Unit) i Mark Tompkins (França) i vaig aprofundir des del 2004 fins el 2009 el teatre contemporani i de moviment amb Maria Antònia Oliver, Sofia Asencio i Tomás Aragay, Xus García, Andrés Waksman, Ana Buitrago, Bea Fernández, Carmelo Salazar, Toni Mira, Marta Galán, Iva Horvat, Sergi Faustino, Teresa Nieto, Roser Montllor/Brigitte Seth i Juan Domínguez i dins del Butoh amb Tomeu Gomila , Carme Torrent y Rossana Barra.

PECES DE CREACIÓ PRÒPIA: “Ésta no es mi casa” dansa-teatre (Mallorca, 2003). “Potra” teatre físic (Barcelona, 2005). “Turnai” dansa-teatre (Barcelona, 2006). “PUTAS & COCHES” dansa-teatre (Barcelona, 2007). ”El hombre que danzaba...” dansa-teatre (dins dels 3 processos de La porta, amb residències al Cas de Sevilla i la Caldera, 2010).

Para aquellos y aquellas que no la conozcáis os pongo un poco en antecedentes: un hombre, un científico llamado Hugh Everett, plantea la teoría de varios universos sucediendo paralelamente... En pocas palabras, recorres un camino por las decisiones tomadas, pero las que no has tomado también son realidad en este mismo momento... Sigues aún con aquella persona que decidiste dejar, sigues viviendo en esa casa o en ese trabajo que nunca te gustó... Y eso me hace pensar... ¿Estoy contento con todo lo decidido hasta ahora? ¿Volvería atrás como Michael J. Fox en “Regreso al futuro” para cambiar algo? Y la respuesta a todo eso es "El hombre que danzaba..." Una pieza donde el público asume su responsabilidad y toma decisiones sobre la pieza que va a ver...

Nací en las Islas Baleares en 1974. Comencé mis estudios teatrales en Madrid con Rodrigo García (1998) y participé dentro de la pieza de creación colectiva “Haberos quedado en casa capullos” que se presentó varios días en la Casa América (Madrid). Continué mis estudios desde el 2000 al 2004 con la compañía Third Angel (Gran Bretaña) y Mark Tompkins (Francia) y profundizando desde el 2004 hasta el 2009 en el teatro contemporáneo y de movimiento con Mariantònia Oliver, Sofía Asencio y Tomás Aragay, Xus García, Andrés Waksman, Ana Buitrago, Bea Fernández, Carmelo Salazar, Toni Mira , Marta Galán, Iva Horvat, Sergi Faustino, Teresa Nieto, Roser Montllor/Brigitte Seth y Juan Domínguez y dentro del Butoh con Tomeu Gomila , Carme Torrent y Rossana Barra.

PIEZAS DE CREACIÓN PROPIA: “Ésta no es mi casa” (Mallorca, 2003) presentada en el festival d'Arts Escèniques '03 de Palma y Mac Zona '04 en Barcelona. “Potra” (Barcelona, 2005) presentada en el Festival de nueves propuestas del Teatro de la Farinera '05, Barcelona. “Turnai” (Barcelona, 2006) presentada en el Festival de nueves propuestas del Teatro de la Farinera '06 y en Festival Ulls '07, ambos en Barcelona. “PUTAS & COCHES” (Barcelona, 2008) presentada en Festival Ulls '08, Barcelona. "Terrorvision" ( Barcelona, 2009) presentada en el Adriantic, Barcelona. "El hombre que danzaba..." pieza en proceso con el soporte de "3 procesos" de La Porta, Barcelona 2010.

To those who do not may know this theory I put a little story: a man, a scientist named Hugh Everett's theory raises a number of parallel universes going on... In short, to take a road by the decisions taken, but that exists also a lot of realities with have not taken right now actually... Still even those who decide to leave, still living in that house or that job never liked... And it makes me think... I'm happy with all the decisions so far? Back again as Michael J. Fox in “Back to the future” to change something? And the answer to all this is "El hombre que danzaba..." A piece where the public takes responsibility and makes decisions on the piece you will see...

I was born in the Balearic Islands in 1974. I began my studies in Madrid with the contemporary theater's director Rodrigo García (1998) and participate in the collective creation piece "Haberos quedado en casa capullos" that was presented several days in the Casa América (Madrid). I continued my studies from 2000 to 2004 with the company Third Angel (UK) and Mark Tompkins (France) and deepened from 2004 to 2009 in contemporary theater and movement with Mariantònia Oliver, Sofia Asencio and Thomas Aragay, Xus Garcia, Andrés Waksman, Ana Buitrago, Bea Fernandez, Carmelo Salazar, Toni Mira, Marta Galán, Iva Horvat, Sergi Faustino, Teresa Nieto, Roser Montllor / Brigitte Seth and Juan Dominguez and within the Butoh with Tomeu Gomila, Carme Torrent and Rossana Barra.

PIECES OF OWN CREATION: “Ésta no es mi casa” (Mallorca, 2003) presented in the festival Arts Escèniques '03 de Palma and Mac Zona '04 in Barcelona “Potra” (Barcelona, 2005) presented in the new proposals on Teatro de la Farinera ’05, Barcelona. “Turnai” (Barcelona, 2006) presented in the new proposals on Teatro de la Farinera'06 and Festival Ulls'07, both in Barcelona. “PUTAS & COCHES” (Barcelona, 2008) presented in the festival Ulls '08, Barcelona. " Terrorvision" (Barcelona, 2009) presented in Adriantic, Barcelona. " El hombre que danzaba..." on process piece with the support "3 procesos" La Porta, Barcelona 2010.


ENTRENAMENTS  ENTRENAMIENTOS  TRAININGS
 DIMARTS   MARTES   TUESDAY

EL COS DE LA VEU
amb Victor Turull

Unir la duplicitat veu-respiraçió. Reconeixer la multiplicitat de la nostra veu i utilitzar-la. La veu ens porta fácilment a espais interiors creatius, emocionalment creatius.

Desde col·locacions corporals basades en la Bioenergía potenciarem la projecció de la veu. Ens endinsarem a la escolta del sò i del silenci.

Aquest es un treball energètic poderós que ens ajuda a afinar el nostre cos a través de la veu. La veu, també, com a netejador energètic del cos.

Víctor Turull es creador escènic, terapeuta de sò, especialista en medicina tradicional africana.


Horaris
Dimarts de 10 a 12 h
Preus: 60€ al mes

Contacte:
biovoz@victorturull.org →
615 135 853

EL CUERPO DE LA VOZ
con Victor Turull

Unir la duplicidad voz-respiración. Reconocer la multiplicidad de nuestra voz y utilizarla. La voz nos lleva fácilmente a espacios interiores creativos, emocionalmente creativos.

Desde colocaciones corporales basadas en la Bioenergía potenciaremos la proyección de la voz y entraremos en la escucha del sonido y del silencio.

Este es un trabajo energético poderoso que nos ayuda a afinar nuestro cuerpo a través de la voz. La voz, también, como limpiador energético del cuerpo.

Víctor Turull es creador escénico, terapeuta de sonido, especialista en medicina tradicional africana.


Horarios
Martes de 10 a 12 h
Precio: 60€ al mes

Contacto:
biovoz@victorturull.org →
615 135 853

THE VOICE’S BODY
with Victor Turull

To link both voice and breathing, to better recognize the multiplicity of our own voice and make a good use of it. Voice easily takes us to inner creative spaces, emotionally creative.

Through body positions based in bioenergy we will get further potential of the voices projection. We will pay attention to silences also.

This is a strong energy strength that will help us tone our body through voice and make a good use of it as a clean-up.

Victor Turull is a scene artist, sound therapist and specialist in traditional African medicine.


Time Schedules
Tuesday from 10 am to 12pm
Price: 60€ in a month

Contact:
biovoz@victorturull.org →
615 135 853


 RECOMENDAMOS

LIBRE COMUNIDAD ESCENICA
www.tea-tron.com →

Una revisió de les polítiques culturals de la Generalitat de Catalunya
www.menoslobos.org →

Los medios por los cuales los artistas producen su trabajo actualmente
miotrotrabajo.wordpress.com →

Encuentre ideas. Encuentre gente. Encuentre dinero. Encuentre acontecimientos. Encuentre debates. Un sitio web, 50 países, 6 lenguas.
www.labforculture.org/ →

IETM: International Network for Contemporary Performing Arts
www.ietm.org/ →

Facilitar i fomentar la mobilitat de les arts:

on-the-move.org/ →

www.cimettafund.org/ →

The European Cultural Foundation facilita i catalitza l'intercanvi cultural i les noves formes d'expressió creativa. www.eurocult.org/home/ →


logotipos patrocinadores c. Verdaguer i Callís 12 · BCN · tel. 93 315 23 54 · anticteatre@anticteatre.com · www.anticteatre.com

Amb la col·laboració de:
logotipos patrocinadores

Antic Teatre és membre i treballa en xarxa amb: / Antic Teatre es miembro y trabaja en red con: / Antic Teatre is a member and networking with:
logotipos newtwork

Col.laboradors / Colaboradores / Collaborators
logotipos colaboradores